Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 3 Mowy.djvu/230

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Wystąpił problem z korektą tej strony.
WSTĘP DO MOWY
ZA K. RABIRIUSZEM POSTUMEM.

Wkrótce po sprawie Plancyusza, Gahiniusz powróciwszy z Syryi, i wszedłszy w nocy do Rzymu 28 września, został nazajutrz zapozwany o przestępstwo obrażonego majestatu, dla tego że pomimo zakazu senatu i xiąg Sybilijskich wprowadził na tron Ptolemeusza Auleta, króla Egiptu, gdy tymczasem jego prowincyą z wojska ogołoconą nieprzyjaciel najechał i spustoszył. Gabiniusz sypnąwszy między sędziów wzięte od tego króla i wydarte od Syryanów pieniądze, przekupiwszy swego oskarżyciela, L. Lentula, mając oraz silne plecy w wszechwładnym podówczas Pompejuszu, wygrał sprawę, większością 38 głosów przeciw 32 uwolniony. Cicero ad Quintum, III, 1, 2, 4, 9; ad Atticum, IV, 16.
Zdarzyła się wkrótce potem straszna powódź w Rzymie z wylewu Tybru, która wielkie szkody sprawiła, i którą przypisywano gniewowi bogów za uwolnienie Gabiniusza pomimo zakazu Sybilli. Cicero ad Quintum, III, 7. Dio Cassius, XXXIX.
Wytoczono Gabiniuszowi drugi proces o zdzierstwa w Syryi. Cycero, który był świadkiem przeciw niemu w pierwszym procesie, ulegając naleganiu Pompejusza i Cezara, pojednał się z Gabiniuszem, i z ujmą swej godności podjął się jego obrony, co tym bardziej zadziwia, że sam napisał był w liście do brata, że obrona Gabiniusza ściągnęłaby na niego wieczną hańbę. Cicero ad Quiutum, III, 4. Tak drogo musiał Cycero orędownictwo Pompcjusza i Cezara opłacać! Ale sędziowie zastraszeni krzykiem ludu, który przypisywał uwolnieniu od winy Gabiniusza szkody przez powódź sprawione, a może i dla tego że temu sądowi przewodniczył nieskazitelny Kato, nie dali się w tym procesie przekupić, i pomimo wymowy Cycerona skazali go na wygnanie i na zwrot wydartych przez niego pieniędzy. Z mowy Cycerona za Gabiniuszem, którą miał w sześć tygodni po mowie za Plancyuszem, pozostało tylko kilka ułamków w piśmie ś. Hieronima: Apologia contra Rufinum.
Kwintylian, II, 1, i Waleriusz Maxymus, IV, 2, chwalą Cycerona za obronę