Pointdekster wyjechał po odjeździe Geralda, nie zaś odwrotnie. Tymczasem zeznania innych świadków nie dodały nic nowego, a tym samym nie usunęły wątpliwości.
Lecz oto wezwano Calchuna. Calchun wyjaśnił w sposób nader prosty motywy przestępstwa, opowiedziawszy wszystkie szczegóły, które poprzedzały zabójstwo: — spotkanie w ogrodzie Geralda z Luizą, wtrącenie się w tę sprawę brata, kłótnia, wreszcie pogoń Henryka za Geraldem.
Zeznanie Calchuna wywarło na obecnych silne wrażenie i zostało odsłonięte tajemnicze podłoże sprawy. Wzrok wszystkich skierował się na Luizę Pointdekster i zaczęto dopytywać się, w jakim też ona występuje charakterze: jako świadek, czy widz zwyczajny.
Wtem przewodniczący wymówił nazwisko Luizy Pointdekster.
Podczas zeznań Calchuna jakiś niemłody pan, stojący w tłumie zachwiał się i jęknął boleśnie. Był to Woodley Pointdekster, nieszczęsny ojciec syna, którego zamordowano w ohydny sposób, i córki, na którą rzucono cień podejrzenia, że urządzała sobie schadzkę w nocy z jakimś łowcą mustangów zabójcą jej brata. I oto teraz jej zeznania.
— Gdzie pani była, miss Pointdekster, w nocy, gdy zabito pani brata?
