wny język poezii, może nawet i dawne jéj formy, ale istota jéj zawsze ta sama, zawsze jest ona dalszym ciągiem, echem owéj poezii thrackiéj Eumolpa i Orfeusza.
W drugiej połowie ostatniego wieku, s początkiem wybijania się Greków s pod jarzma tureckiego, zjawiły się nowe przedmioty dla poezii gminnéj; tak iż dzisiaj główną jéj gałąź stanowią śpiewy o obrońcach nowéj Hellady.
Ich wdzięk i mnogość uderzała podróżujących temi czasy po Grecii. Kilku zamierzało sobie zatrudnić się zebraniem w jedno tego, po rozlicznych wyspach rozrzuconego, skarbu. Panu Fauriel[1] należy się chwała dokonania tak pięknego zamiaru. Szkoda, iż w swoim ciekawym zbiorze nieumieścił opisu bitwy pod Warną (r. 1444), o którym z wielkiemi pochwałami wspomina w przedmowie. Autor jego był naocznym świadkiem klęski tak smutnie pamiętnéj w dziejach naszych, tém więc wdzięczniejsi bylibyśmy za dochowanie interesującego nas zabytku.
- ↑ „Chants populaires de la Grèce moderne, receuillis et publiés par C. Fauriel. Paris 1824. T. 2.“ — Pieśni te już nieraz ściągały na siebie uwagę uczonych i Poetów. — U Niemców tłumaczył je Müller, u Rossijan Gnienicz.
