Przejdź do zawartości

Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 65

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Biblia Gdańska - Stary Testament - Księgi Psalmów

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91 - 92 - 93 - 94 - 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141 - 142 - 143 - 144 - 145 - 146 - 147 - 148 - 149 - 150


Psalm LXV.


Dawid dziękuie Bogu, I. za dobrodzieystwa duchowne, które całemu kościołowi pokazuie, II. za inne uczynności doczesne, któremi lud swóy błogosławi.
1. Przednieyszemu śpiewakowi psalm i pieśń Dawidowa.
2. Tobie przynależy, o Boże! chwała na Syonie, a tobie ślub ma bydź oddany.
3. Ty wysłuchywasz modlitwy; przetoż do ciebie przychodzi wszelkie ciało.
4. Wielkie nieprawości, które wzięły górę nad nami, i przestępstwa nasze ty oczyściasz.
5. Błogosławiony, kogo ty obierasz a przyymuiesz, aby mieszkał w sieniach twoich; będziemy nasyceni dobrami domu twego, w świątnicy kościoła twego.
6. Przedziwne rzeczy podług sprawiedliwości mówisz do nas, Boże zbawienia naszego, nadzieio wszystkich kraiów ziemi, i morza dalekiego!
7. Który utwierdzasz góry mocą swoią, siłą przepasany będąc;
8. Który uśmierzasz[1] szum morski, szum nawałności iego, i wzruszenie narodów,
9. Tak że się bać muszą cudów twoich, którzy mieszkaią na kraiach ziemi, które nastawaniem poranku i wieczora do wesela pobudzasz.
10. Nawiedzasz ziemię, i odwilżasz ią; obficie ią ubogacasz strumieniem Bożym, napełnionym wodami, i gotuiesz zboże ich, gdy ią tak przyprawiasz.
11. Zagony iéy napawasz, brozdy iéy zniżasz, dżdżami ią odmiękczasz, a urodzaiom iéy błogosławisz.
12. Koronuiesz rok dobrocią twą, a ścieszki twoie skrapiasz tłustością.
13. Skrapiasz pastwiska na pustyniach, tak że i pagórki radością przepasane bywaią.
14. Przyodziewaią się pola stadami owiec, a doliny okrywaią się zbożem, tak że wykrzykaią i śpiewaią.





 Ps 64 Ps 65 Ps 66