Przejdź do zawartości

Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 80

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Biblia Gdańska - Stary Testament - Księgi Psalmów

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40 - 41 - 42 - 43 - 44 - 45 - 46 - 47 - 48 - 49 - 50 - 51 - 52 - 53 - 54 - 55 - 56 - 57 - 58 - 59 - 60 - 61 - 62 - 63 - 64 - 65 - 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91 - 92 - 93 - 94 - 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139 - 140 - 141 - 142 - 143 - 144 - 145 - 146 - 147 - 148 - 149 - 150


Psalm LXXX.


I. Lud się Bogu z postem i z płaczem modli o przywrócenie z niewoli Babilońskiéy. II. Przypomina spustoszenie kiedyś kwitnącego kościoła Bożego.
1. Przednieyszemu śpiewakowi na Sosannim psalm świadectwa Asafowi.
2. O Pasterzu Izraelski! posłuchay, który prowadzisz[1] Iózefa iako stado owiec; który siedzisz na Cherubinach, roziaśni się.
3. Wzbudź moc swoię przed Efraimem, i Beniaminem, i Manasesem, a przybądź na wybawienie nasze.
4. O Boże! przywróć nas, a roziaśni nad nami oblicze twoie a będziemy zbawieni.
5. Panie, Boże zastępów! dokądże się będziesz gniewał na modlitwę ludu swego?
6. Nakarmiłeś ie chlebem płaczu, i napoiłeś ie łzami miarą wielką.
7. Wystawiłeś nas na zwadę sąsiadom naszym a nieprzyiaciołom naszym,[2] aby sobie z nas śmiech stroili.
8. O Boże zastępów! przywróć nas, a roziaśni nad nami oblicze twoie, a będziemy zbawieni.
9. Tyś macicę winną z Egiptu przeniósł; wyrzuciłeś Pogany, a wsadziłeś[3] ią.
10. Uprzątnąłeś dla niéy, i sprawiłeś, że się rozkorzeniła i napełniła ziemię.
11. Okryte są góry cieniem iéy, a gałęzie iéy iako naywyższe cedry.
12. Rozpuściła latorośle swe[4] aż do morza, i aż do rzeki gałązki swe.
13. Przeczże tedy rozwalił płot winnicy, tak że ią szarpaią wszyscy, którzy mimo drogą idą?
14. Zniszczył ią wieprz dziki, a zwiérz polny spasł ią.
15. O Boże zastępów! nawróć się proszę, poyrzy z nieba, i obacz, a nawiedź tę winną macicę;
16. Tę winnicę, którą[5] szczepiła prawica twoia, i latoroslki, któreś sobie zmocnił.
17. Spalona iest ogniem, i wyrąbana; ginie od zapalczywości oblicza twego.
18. Niech będzie ręka twoia nad mężem prawicy twoiéy, nad synem człowieczym, którego sobie zmocnił,
19. A nie odstąpimy od ciebie; zachoway nas przy żywocie, a imienia twego wzywać będziemy.
20. O Panie, Boże zastępów! nawróćże nas zasię; roziaśni nad nami oblicze twoie, a będziemy zbawieni.





 Ps 79 Ps 80 Ps 81